نام گیاه ادویه:آویشن “Thyme”
آویشن “Avishan / Thyme”، گیاهی دارویی از خانواده نعناع، با ترکیبات قدرتمند ضدعفونیکننده مانند تیمول و کارواکرول، دارای خواص ضد التهاب، تقویت تنفس و گوارش، بهعلاوه تقویت سیستم ایمنی است. آویشن همچنین در آرامسازی و بهبود خواب کاربرد دارد و در نوع خاصِ ایرانی خود “Avishan-e‑Shirazi” در طب سنتی ایران جایگاه ویژهای دارد.
معرفی گیاه آویشن “Avishan”
آویشن از خانواده نعناع (Lamiaceae) بوده و گونههای مختلفی دارد؛ گونهای مانند Thymus vulgaris متداولترین نوع است و گونهای دیگر با نام Avishan-e‑Shirazi یا Zataria multiflora در ایران بهوفور یافت میشود .
تاریخچه و خواستگاه:
آویشن از دوران باستان در مصر، یونان و روم استفاده میشد.
· مصریان باستان از آن در مومیاییسازی بهره میبردند.
· یونانیان آویشن را نماد شجاعت میدانستند.
· در قرون وسطی، شوالیهها شاخهی آویشن را به عنوان تعویذ همراه داشتند.
· در ایران باستان، آویشن شیرازی یکی از پایههای طب سنتی و عطاری بوده است.
خواص درمانی و کاربردها
۱. ضدعفونیکننده و ضد میکروب
ترکیبات فعالی مانند تیمول و کارواکرول خواص ضدبیمیکروبی و ضدعفونیکننده قوی دارند و در گذشته حتی برای ضدعفونی هوا در بیمارستانها استفاده میشدند .
۲. ضدالتهاب و آنتیاکسیدان
آویشن دارای اسید روزمارینیک، فلاونوئیدهایی مانند لوتئولین و اپیژنین و ویتامینهای A، C و B6 است که در عین کاهش التهاب، از سلولها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت میکنند .
۳. تقویت دستگاه تنفسی
آویشن بهصورت چای یا بخور برای درمان سرفه، گلو درد، برونشیت و حتی بهعنوان تسکیندهندهی آسم جزو گزینههای طبیعی بسیار موثر است .
۴. کمک به سلامت گوارش و ضد نفخ
آویشن بهعنوان یک گیاه ضدنفخ (Carminative)، در بهبود سو هاضمه، کولیک و تحریک فعالیت آنزیمهای گوارشی نقش دارد .
۵. تقویت سیستم ایمنی و کاهش فشار خون
با منبع خوب آهن، پتاسیم و خاصیت ادرارآوری، مصرف آویشن علاوه بر تقویت سیستم ایمنی، ممکن است در مدیریت فشار خون و دفع سموم بدن نیز موثر باشد .
۶. کاربرد در آروماتراپی و رفع استرس
رایحه آویشن در آرامسازی، بهبود خواب و تقویت خلق و خو کاربرد دارد و بهصورت اسانس در آروماتراپی مورد استفاده قرار میگیرد .
تنوع خانواده آویشن:
خانوادهی آویشنها بیش از ۳۵۰ گونه دارد. رایجترین انواع برای آشپزی و دارو:
۱. آویشن باغی (Thymus vulgaris):
طعمی تند و گرم، بسیار معطر، مناسب غذاهای مدیترانهای
۲. آویشن شیرازی (Zataria multiflora):
بومی ایران، طعمی قویتر و خاصتر، خواص دارویی بیشتر
۳. آویشن لیمویی (Thymus citriodorus):
با رایحهی لیمو، مناسب غذاهای دریایی و سسها
۴. آویشن وحشی (Thymus serpyllum):
در مناطق کوهستانی، مناسب دمنوش و ترکیبهای دارویی
۵. آویشن اسپانیایی (Thymus zygis):
گونهای با عطر شدیدتر، در اروپا رایج
طعم ادویه:
o گرم، کمی تند، تلخ ملایم
o طعمی پیچیده با تهمزهی چوب و نعناع
o قدرت طعمدهی بالا، عطر قوی
ویتامینها و مواد معدنی:
Ø ویتامین C، A، B6، K
Ø آهن
Ø منگنز
Ø کلسیم
Ø منیزیم
Ø آنتیاکسیدان قوی به نام تیمول و کارواکرول
درمان (کاربردهای درمانی):
ü درمان گلودرد و سرماخوردگی
ü کاهش سرفههای خشک و آلرژیک
ü درمان سوءهاضمه و نفخ
ü ضدباکتری قوی برای عفونتهای دهانی
ü درمان آکنه و مشکلات پوستی (موضعی)
ü دمنوش آن آرامبخش و خوابآور است
روش مصرف در ترکیب ادویهها:
w ترکیب در ادویههای مدیترانهای، مانند ادویه ایتالیایی
w استفاده در گرام ماسالا یا مخلوط ادویه گوشت
w طعمدهندهی فوقالعاده برای مرغ، ماهی، خوراک سبزیجات و سوپ
w در ادویهی مخصوص پیتزا، پاستا، سیبزمینی تنوری، جوجه کباب
w در چای گیاهی یا دمنوش برای رفع سرفه
w ترکیب با روغن زیتون، سیر، فلفل سیاه و لیمو بهعنوان مرینیت
نکات قابل توجه در مصرف:
w مصرف این ادویه بطور کلی در کتب قدیمی و طب سنتی توصیه شده ولی لازم و شایسته است در شرایط ویژه حتما با پزشک خود مشورت نمایید.
w مصرف بیش از حد ممکن است منجر به تحریک معده شود.
w در دوران بارداری با احتیاط مصرف شود
w آویشن تازه نسبت به خشک طعم ملایمتری دارد